یک اختلال روانی باحال وجود دارد به نام اختلال انباشت گری یا اختلال ذخیره سازی یا وسواس جمع کردن وسایل ...
اختلالات عجیب و غریب کم نیستند اما این اختلال خیلی جالبه و در بسیاری از ما ها دیده میشه اما درجات مختلفی داره ...
تو تلویزیون (خارجی) هم گاهی مستندهایی درباره افرادی نشون میده که به اختلال انباشت نگاری مبتلا هستند و همه خونشون پر شده از وسایلی که اصلا به کارشون نمی آد اما اونا معتقدند که
هر چه خوار آید، روزی به کار آید
نه دوست من هر چیزی به کار نمی آد ...
افراد مبتلا به اختلال انباشت نگاری مشخصه های جالبی دارند. اونا هرررررر چیزی که فکرشو کنی جمع می کنند و در خانه و انباری خودشون ذخیره می کنند و گاها با اونا رابطه احساسی خاصی هم پیدا می کنند ...
اوضاع خونه زندگی این افراد هر روز بدتر میشه و روزی می رسه که آنقدر وضعیت خانه شلوغ و در هم بر هم میشه که دیگه حتی کسی حاضر نیست بهشون سر بزنه ...
چون هیچ کسی دوست نداره به یه جای شلوغ و بعضا کثیف بیاد و با اونا معاشرت کنه ...
این اختلال روانی نادر روی زندگی افراد مبتلا به اون هم تاثیر زیادی می زاره.
اونا هر از گاهی یاد یک وسیله ای می افتند که مثلا یک سال پیش پیدا کردند و ساعت ها زمان میزارن تا اونو توی بازر شامی که درست کردن پیدا کنن...
اختلال انباشت گری یا هموم وسواس ذخیره کردن وسایل معمولا به طور ارثی به افراد منتقل میشه ...
این اختلال با تنبلی فرق داره دوستان و به کلی به یک اختلال روانی گفته می شه که فرد نمیتونه از وسایل دل بکنه و فقط جمع میکنه و جمع میکنه یا خونه یه روز بترکه ...
این جمله شوخی نیستا ...
این افراد اینقدر وسیله جمع می کنن که واقعا جایی برای راه رفتن پیدا نمی کنن و اون موقع هست که یک فرد، فامیل، دوست یا هر کس دیگه ای باید بیاد و کمکشون کنه تا برروی احساساتشون غلبه کنن و وسایل غیر ضروری و از خونه بیرون کنن.
درمان اختلال انباشت گری مثل خیلی دیگه از اختلالات روحی روانی توسط مشاوره روانشناسی قابل درمان است و مشاور میتونه در جلسات متعدد مشاوره به این افراد کمک کنه تا به سبک زندگی عادی خودشون برگردند.
یکی از رایج ترین راه های درمانی این اختلال مواجهه درمانی است که برای خیلی های دیگه هم استفاده میشه و فرد ناگهان در محیطی آرام و خلوت قرار میگیره تا بتونه بر احساسات ذخیره سازی خودش غلبه کنه.
خب پس به فکر خودتون هم باشید و زیاد دنبال جمع کردن وسایل نباشید چون این اختلال مرحله به مرحله رشد میکنه و به خودتون میاین و میبینین که کار از کار گذشته ...
تو یه فیلمی میگفت:
به چیزی که دل نداره نباید دل بست
اسم فیلم و یادم نیست اما در مورد خیلی از ما صدق میکنه ...
ممنون میشم این مطلب و با دوستان و عزیزان خودتون به اشتراک بزارید و در بخش نظرات اگر تجربیات مشابهی داشتین برامون بگین.
مانا باشید ...